Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Βαδίζοντας προς το χρέος


Γεννηθήκαμε σ’αυτούς κι οφείλουμε ν’ακολουθήσουμε γενναία, ως το μοιραίο τέρμα, τον δρόμο που μας χαράχτηκε. Δεν μπορούμε ν’αλλάξουμε.Το χρέος μας είναι να κρατηθούμε σ’αυτή την αφύλαχτη θέσι, δίχως ελπίδα, δίχως δυνατότητα ενισχύσεως.Να κρατηθούμε, να κρατηθούμε κατά το παράδειγμα εκείνου του ρωμαίου στρατιώτη που ο σκελετός του ανακαλύφθηκε μπροστά σε μια πύλη της Πομπηίας και που, κατά την έκρηξι του Βεζουβίου, πέθανε στην θέση του γιατί είχαν παραλείψει νάρθουν να τον αλλάξουν. Να τι είναι ευγενικό. Να τι είναι μεγάλο.

ΟΣΒΑΛΝΤ ΣΠΕΝΓΚΛΕΡ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΙΚΗ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1972

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου